Portret van de maand: Arianna en de dorodango

Arianna Fabrizi de Biani ©Embuild.brussels

 

Wat is je voornaam en functie?

Ik ben Arianna Fabrizi de Biani, een ambachtelijke stukadoor gespecialiseerd in natuurlijke, decoratieve bepleisteringen in leem en kalk.

Ik ben opgeleid als architect, maar ben mijn eigen weg gegaan door de bouw in te gaan om de concrete realiteit van het bouwen te omarmen. Toen ik klaar was met mijn studie, nam ik deel aan het project dat mijn leven veranderde, een project voor de bouw van een opvangcentrum genaamd “XEWA SOWE”, met natuurlijke materialen en lokale technieken in Benin. Deze ervaring maakte me bewust van de traditionele rol van vrouwen in de bouw, vooral door hun stukadoorswerk. Vanaf dat moment ben ik een opleiding gaan volgen en ben ik gaan werken als ambachtelijke stukadoor. Deze carrièreswitch leidde ertoe dat ik ACRUMA oprichtte in 2023.

Het belangrijkste doel van ACRUMA is het aanbrengen en promoten van pleisters op basis van leem en kalk. Naast mijn werk op de bouwplaats help ik architecten, aannemers en zelfbouwers bij het kiezen en aanbrengen van natuurlijke pleisters. Een tweede doelstelling is om de aanwezigheid van vrouwen in de bouwsector te vergroten door deel te nemen aan conferenties, trainingen en evenementen.

 

Waarom de bouwsector en vooral waarom de hergebruiksector?

Bouwen is een natuurlijke activiteit voor mij. Het is een fundamentele behoefte, een collectieve en creatieve daad die ons drijft om samen te werken. Iedereen, mens en niet-mens, bouwt al sinds het begin der tijden. Weten hoe je een gebouw goed bouwt, geeft je zelfvertrouwen en onafhankelijkheid en is daarom een middel tot emancipatie.

De bouwsector leidt tot heel wat tevredenheid, biedt stimulerende uitdagingen en is een echte leerschool voor het leven. Om dit beroep uit te oefenen is het essentieel om jezelf te kennen, eerlijk te zijn over je grenzen, je kwaliteiten te benadrukken, goed te communiceren en te leren van je fouten.

Dit alles terwijl je je handen vuil maakt! Voor mij is het werken met materialen essentieel, net als het werken met mijn eigen lichaam. Ik voer campagne om de aandacht te vestigen op banen met handenarbeid en fysieke banen, die maar al te vaak met de nek worden aangekeken.

Ik vind de hergebruiksector vanzelfsprekend en noodzakelijk. In de huidige context is het essentieel om materialen te gebruiken die weinig bewerkt zijn en uit een hergebruikkanaal komen. We hoeven er niet aan herinnerd te worden dat de bouwsector een van de meest vervuilende sectoren is en dat we leven op een planeet met beperkte en steeds kostbaardere hulpbronnen. Mijn doel is om bij te dragen, op mijn eigen manier, aan verandering en mijn passie te delen met anderen zodat dit een impact kan hebben op grotere schaal. Alle beetjes helpen.

 

Vanwaar je passie voor je werk?

Mijn grote passie is te werken met natuurlijke materialen, in het bijzonder met leem. Het is een bijzonder materiaal, zowel vanwege zijn materiële eenvoud als vanwege de boodschap die het uitdraagt: gebruikmaken van een grondstof die dichtbij is, onder onze voeten, en die circulair is in relatie tot de gebieden en het milieu. Hoe kunnen we aan een dergelijk materiaal voorbijgaan? Voor mij is werken met aarde een keuze en een manier om de wereld, de tijd en het werktempo anders te bekijken.

 

Waarom heb je dit voorwerp gekozen?

Ik heb gekozen voor een dorodango, een gladde en blinkende bol die enkel uit aarde bestaat. Deze techniek is een traditionele Japanse kunstvorm en de term betekent letterlijk “modder doen blinken”. De dorodangotechniek betekent dat de aarde tot een bol wordt gekneed, daarna wordt die bol in een mal geperst en zorgvuldig gepolijst tot hij glad en blinkend wordt. In Japan wordt deze praktijk vaak geassocieerd met filosofische en educatieve leerstellingen, omdat het geduld, doorzettingsvermogen en de waarde van nauwgezet werk onderwijst.

Deze dorodango is specifiek gemaakt in Frankrijk tijdens een participatief project in een oud stenen huis in de Cevennen. Ik was daar om het huis te renoveren, te beginnen met het dak van vlak gesneden leistenen, die “lauzes” genoemd worden. Deze stenen werden traditioneel op een bed van 30 cm klei gelegd om ze aan elkaar te lijmen aan de bovenkant van de houten constructie. Toen ik het huis renoveerde, won ik de klei terug en maakte ik mijn dorodango. Het is een mooi voorbeeld van hergebruik van grond, klein maar heel betekenisvol voor mij.

 

Interview afgenomen door Delhie Morbée

Februari 2024